Inspirerende lezingen

Driehonderd dagen bracht Yuri Klaver door in de Wildernis van Alaska en Canada. Zijn poging om met een kajak de Beringstraat tussen Rusland en Amerika over te steken mislukte, wat hem enige bekendheid gaf in de media *. Daarna kwam hij op stoom. Vanaf Nome, in het uiterste westen van Alaska, voer hij naar de Noatak Rivier en stak als eerste mens ooit, solo de Brooks Range over. De reis ging verder met ski’s en een vlieger, de grens met Canada over.

Wie het verhaal hoort met de prachtige beelden, die begrijpt dat het hier gaat om de Kunst van het Risico Nemen. Het gaat om het avontuur, waar je dingen kunt verwachten maar ook dingen gebeuren die je niet voorzien had. Een gedegen voorbereiding en dan: jezelf laten lanceren naar een plek zo ver, groot en leeg, het is bijna een andere planeet. Er is de omgang met wilde dieren, de bescherming tegen wind en kou, de overgang van de seizoenen met het brekende ijs en de bewegende rivieren, de hoge golven langs de kust. En niet te vergeten: hoe houd je het vol om 300 dagen alleen te zijn?

Je kunt er uren over praten. Afhankelijk van de vragen die gesteld worden kan het verhaal zo diverse kanten op gaan. Van natuurwetenschappen (geologie, klimaat, milieu etc.) naar die van de menselijke natuur en hoe deze van invloed is op samenwerking en teambuilding. Vanzelfsprekend kunnen verhalen worden verteld over de training, voeding, orientatie, survival en dergelijke. Een aanrader is een lezing uit een of meerdere hoofdstukken van zijn boek.

Over hoe het nu gaat, zegt hij ‘twee jaar lang heb ik nu vast werk gehad. Dan opeens heb je wel geld, maar geen tijd meer.’ De kajak licht sinds 2015, na drie duizend kilometer te hebben afgelegd, te wachten op een vervolg. ‘Dat de vliegtickets naarmate je noordelijker vliegt steeds duurder worden, dat helpt ook niet echt. Voorlopig heb ik er vrede mee: zolang ik maar twee maanden per jaar in ‘de bush’ kan verdwijnen.’ En ja, Europa heeft zeker nog wilde gebieden.

Persoonlijk leiderschap: 7 succesfactoren

De succesformule van een solo – expeditie als deze is niet zozeer lichamelijke kracht, maar een uitstekende voorbereiding en het vermogen om je gedachten te managen. Op verzoek illustreer ik in mijn (interactieve) lezingen het belang van persoonlijk leiderschap aan de hand van zeven succesfactoren. Wil je deze echt aan den lijve ondervinden, ga dan mee op trektocht in Zweeds Lapland.

1. De motivatie om tegenslagen te overwinnen

Wie niets wil, die zal uiteindelijk moeten doen wat een ander wil. Maar wat drijft iemand in vredesnaam om maandenlang door de wildernis te reizen, helemaal in zijn eentje? Wat is het doel? Hoe verhoudt zich het doel met de verlangens en overwinningen die eraan vooraf gaan? Is voorspoed wel mogelijk zonder tegenslag? In mijn presentaties en workshops probeer ik het publiek te verleiden om op zoek te gaan naar ieder’s eigen kern, ieder’s eigen daarom.

2. De moed om je eigen weg te gaan

Moed is niet het ontbreken van angst, maar de overwinning van angst. Moed is het avontuur durven aangaan. Moed is het doorbreken van sociale conventies, een overwinning op onze vergelijkende begeerten. Overleven doen we van nature nu eenmaal in gezamenlijkheid. Moed is ook het doorbreken van gewoonten en van beperkingen die we onszelf opleggen (dat kan ik niet, want..) en het loslaten van controle en perfectionisme. Het kan al helpen om gewoon de eerste stap te zetten.

3. De kalmte om het overzicht te bewaren

Niets kunnen doen was een van de meest frustrerende dingen tijdens mijn expedities, bijvoorbeeld als ik moest wachten op beter weer. We zijn druk omdat we al onze gedachten willen realiseren, zodat we keuzes moeten maken. We lopen ook de kans om in paniek te raken, of zelfs in shock, de totale verlamming. Adem eens diep in – en – uit. We moeten ergens op kunnen vertrouwen. Of soms onveranderbare feiten kunnen accepteren. En soms hebben we een ‘schilletje’ nodig om ons heen, om de overdaad aan indrukken te kunnen filteren.

4. De reflectie om je koers bij te stellen

Waarom moeten we zo nu en dan reflecteren? Omdat we veelal handelen op basis van onze verbeelding, waardoor we onszelf en anderen in gevaar kunnen brengen. We hebben allemaal een wil naar macht, we leggen onze relevantie graag onder een vergrootglas. Voor risicobeheersing moeten we het lef hebben om eerlijk te zijn, open te communiceren en vooral tijdig ‘feed – forward’ te geven als er dingen mis dreigen te gaan. Eenmaal op weg is omkeren bijzonder moeilijk.

5. De creativiteit voor nieuwe oplossingen

We worden voortdurend met nieuwe (combinaties van) problemen geconfronteerd. Vooral in deze tijd waarin vakmanschap geen garantie is voor werk, vertrouwde hierarchische structuren verdwijnen, we sneller van baan verwisselen, de mogelijkheid hebben om zzp-er worden. De avontuurlijke geest is er één van onderzoeken, experimenteren en persoonlijke ontwikkeling. De ondernemersgeest is er één met als resultaat: het creëren van waarde.

6. De discipline om te doen en laten

Discipline is dingen doen die op dat moment niet noodzakelijk lijken, maar die met het oog op de langere termijn, gedaan moeten worden. Discipline is de koude ratio om ergens aan beginnen of ergens mee te stoppen. Vaak zitten we nog niet in een flow, zoals bij het opstaan, of zijn we in een flow die we niet willen onderbreken. En soms moet je gewoon doorgaan als het tegenzit. Discipline kunnen we op anderen overbrengen door het zelf te laten zien. Discipline is ook dingen laten. Zoals denken aan doelen die te groot zijn, of wensen die niet bij je passen.

7. De verbinding met jezelf en de wereld

Met verbinding bedoel ik de verbinding met jezelf, met anderen, je werk, en de natuur. Verbinding is een keuze die ons afsnijdt van de rijkdom aan mogelijkheden, maar die ons wel verbindt met de energie om vol aan het leven deel te nemen. In mijn verhaal over relaties ga ik in op de verschillen tussen ‘mannelijk en vrouwelijk’ volgens de Luriaanse Kabbala. In mijn verhaal over duurzaamheid vertel ik over het regeneratievermogen van de natuur, het people – planet – profit principe, klimaatverandering, nieuwe economie, technologische ontwikkelingen en onze wil naar macht. Dat laatste is reden voor een kritische reflectie.

‘Geef me de moed om te veranderen wat ik kan veranderen, geef me de sereniteit om te accepteren wat ik niet kan veranderen en geef me de wijsheid om het verschil tussen beide te zien.’ (Franciscus van Assisi)